Rhodri Manley, een Airbus A320-kapitein, werkt al meer dan 20 jaar in de commerciële luchtvaart. Het leven van de piloot veranderde volledig tijdens de Covid-19-pandemie. Nu werkt de vliegenier in een supermarkt in het VK om zijn gezin te onderhouden. Ondanks de ontberingen zegt hij dat de pandemie een positieve kant van de wereldwijde crisis heeft onthuld.
"Ik heb mijn opleiding gedaan in 1999 en ben in 2000 gelijk begonnen als verkeersvlieger. Al die tijd heb ik maar één baan gehad", herinnerde Rhodri zich.
Of hij nu een universitaire graad in scheikunde en management had, Rhodri was altijd al enthousiast geweest over buitenactiviteiten zoals bergbeklimmen en zeilen. Op jonge leeftijd begon hij te werken in een plaatselijke bergsportwinkel en was op zoek naar een carrière waarin hij zijn persoonlijke vaardigheden kon gebruiken.
“Mijn passie op de universiteit was bergbeklimmen, niets met vliegen te maken. Maar ik was altijd geïnteresseerd in vliegen omdat mijn vader piloot was, hoewel ik [aanvankelijk] niet alleen wilde doen wat mijn vader deed. Ik hield van klimmen en werkte uiteindelijk in een winkel die klimuitrusting verkocht, en ongeveer vier jaar lang probeerde ik erachter te komen wat ik in het leven wilde doen.
“Aangezien ik een heel actief persoon was, dacht ik dat vliegen een goede optie zou zijn. Het lukte me om bij een van de luchtvaartmaatschappijen te komen met een gesponsord cadettenprogramma. Ze hebben me geholpen om in het bedrijf te komen en daarna ben ik voor hen gaan werken", zei Rhodri.
"Omdat ik een heel actief persoon was, dacht ik dat vliegen een goede optie zou zijn."
De carrière van een piloot is lonend maar gecompliceerd, aangezien elke dag in de cockpit verschillende uitdagingen met zich meebrengt en kennis op verschillende gebieden vereist, evenals een sterke fysieke gezondheid. De gezagvoerder zegt echter dat hij het mist om een professionele piloot te zijn en merkt op dat dit ondanks de baan vaak te wijten kan zijn aan de veranderingen en drukveranderingen in de cabine van een vliegtuig, maar het is een kleine prijs om te betalen als iemand van luchtvaart houdt.
"Elke dag brengt je andere uitdagingen. Het is behoorlijk uitdagend. Je vliegt de hele tijd met verschillende mensen zodat je ze leert kennen. […] Zelfs luchtverkeersleiders – na 20 jaar herken je de stemmen van alle mensen in verschillende landen, ook al heb je ze nog nooit ontmoet. Het is iets verbazingwekkends."
Na het verlies van zijn baan bij Thomas Cook, zijn eerste werkgever, door het faillissement eind 2019, had de piloot het geluk heel snel een nieuwe baan te vinden bij Wizz Air. Een paar weken na het afronden van zijn opleiding bij het nieuwe bedrijf werd Rhodri echter weer ontslagen. Dit keer vanwege de pandemie.
“Ik heb het grootste deel van de winter geen of heel weinig geld verdiend omdat ik net was ontslagen bij Thomas Cook, toen werd ik weer ontslagen…. het was behoorlijk eng.
De gevolgen van de pandemie waren zeer stressvol voor het gezin, aangezien zelfs ervaren piloten te maken hadden met een gebrek aan banen op de markt. Rhodri merkte dat zijn gezin bijna geen spaargeld meer had en probeerde een back-upplan op te stellen om de financiële stabiliteit te waarborgen.
"Ik hoefde nooit te veel na te denken over het hebben van genoeg geld."
“In zekere zin heb ik veel geluk dat mijn inkomen als piloot niet slecht was, dus ik hoefde er nooit te veel over na te denken om genoeg geld te hebben […]. Toen ik voor de tweede keer werd ontslagen en niet wist wanneer ik weer aan het werk zou gaan, was het eerste waar ik aan dacht waar ik zou wonen. Kan ik in mijn huis blijven? Dat was de grootste zorg."
Het werd duidelijk dat hij niet snel weer zou kunnen vliegen. Hij realiseerde zich dat als hij niet zo snel mogelijk terugkeerde, hij en zijn gezin zonder geld zouden komen te zitten. Dus solliciteerde hij naar de baan bij de plaatselijke supermarkt, zodat hij voor het gezin kon zorgen.
“Omdat noch mijn vrouw, noch ik kwalificaties hadden in de gezondheidszorg of het onderwijs, de bedrijfstakken waarin je nog kon werken, hadden we geen van beiden erg goede vooruitzichten op een baan. Ondertussen gingen steeds meer mensen dingen online kopen en gingen lokale supermarkten op zoek naar meer personeel. We kregen allebei de baan bij dezelfde supermarkt.”
"Ik wil een professional worden, ik wil zoveel mogelijk leren."
"Het is van fundamenteel belang voor een piloot om problemen te zien en oplossingen te vinden. We hadden gewoon geld nodig om de rekeningen te blijven betalen, boodschappen te doen. Omdat we allebei in de supermarkt werkten, konden we nog steeds voor onze kinderen zorgen en ervoor zorgen dat we zo lang als nodig in ons huis konden blijven. We konden niet op vakantie gaan, we konden geen nieuwe auto kopen, we konden geen nieuwe kleren kopen, maar we maakten ons geen zorgen dat we het huis uit zouden worden gezet."
Familie kwam altijd op de eerste plaats in zijn leven. Hoewel de pandemie een pijnlijke impact heeft gehad op zijn carrière, zegt de kapitein een positieve kant in de crisis te hebben gevonden.
“Mijn vrouw heeft een fulltime baan, terwijl ik alleen parttime kan werken omdat mijn uren moeten passen bij die van mijn vrouw omdat we iemand nodig hebben om voor onze kinderen te zorgen. Mijn vrouw verdient twee keer zoveel als ik. [..] maar ik breng veel meer tijd door met mijn gezin. Normaal gesproken zou ik in de zomer erg druk zijn geweest en geen tijd met mijn gezin hebben doorgebracht. In de afgelopen negen maanden hebben we dingen kunnen doen die we niet zouden hebben gedaan als ik had gewerkt, het was fantastisch. Dat heb ik nog nooit gehad."
"Zelfs nu, als ik in de supermarkt werk, volg ik dezelfde aanpak als toen ik piloot was - ik wil mijn best doen, ik wil professioneel zijn, ik wil zoveel mogelijk leren."
"MIJN COVID-VERHAAL" - een merkproject www.aerotime.aero die airlinestravel.ro ondersteunt en we gaan graag verder met deze verhalen.