Velen hebben ons gevraagd hoe de nationaliteit van tijdens de vlucht geboren baby's wordt bepaald. Als het gaat om kinderen die tijdens een vlucht worden geboren, hangt het bepalen van hun nationaliteit af van bepaalde factoren. Verschillende landen hebben verschillende principes voor het verlenen van staatsburgerschap aan deze luchtgeboren kinderen.
De kwestie draait om twee hoofdconcepten: "jus soli" (recht op de grond) en "jus sanguinis" (recht op bloed). Het voorkomen van geboorten tijdens de vlucht is echter zeldzaam, maar er zijn nogal wat gevallen geregistreerd.
Bij de meeste maatschappijen mogen zwangere vrouwen reizen tot de 36e week van de zwangerschap, en vanaf de 28e week moet de zwangere vrouw een door een arts ondertekend document overleggen waarin de geschatte datum wordt vermeld waarop de zwangere vrouw naar verwachting zal bevallen. 40-42 weken.
"Er vindt slechts één geboorte plaats onder de ongeveer 26 miljoen vliegtuigpassagiers. Hoewel het misschien intrigerend klinkt, vormen deze geboorten maar een kleine fractie vergeleken met de ruim 350.000 dagelijkse geboorten wereldwijd”, blijkt uit gegevens van Condé Nast Traveler.
De ouders van een kind dat aan boord van een vliegtuig wordt geboren, kunnen vier soorten staatsburgerschap aanvragen:
- het staatsburgerschap van het land in wiens luchtruim de geboorte plaatsvond
- het staatsburgerschap van het land waar het vliegtuig zal landen
- de nationaliteit van het land van herkomst van de luchtvaartmaatschappij
- het staatsburgerschap van de ouders van de pasgeborene
Landen die staatsburgerschap verlenen aan kinderen die in hun luchtruim zijn geboren
Momenteel zijn er 33 landen in de wereld die een onbeperkt geboorterechtburgerschap aanbieden, en in wezen is elk kind dat in het luchtruim of onder de zee van een van die 33 landen wordt geboren, automatisch een staatsburger van een dergelijk land, meldde Tekedia, een nieuwsplatform.
"Deze landen omvatten de volgende: Verenigde Staten van Amerika, Canada, Antigua en Barbuda, Argentinië, Belize, Brazilië, Bolivia, Tsjaad, Costa Rica, Cuba, Dominica, Ecuador, El Salvador, Fiji, Grenada, Guatemala, Guyana, Honduras, Jamaica , Lesotho, Mexico, Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, Tanzania, Trinidad en Tobago, Tuvalu, Uruguay en tenslotte Venezuela”, merkt Tekedia op.
Als een kind in de Verenigde Staten in een vliegtuig boven Amerikaans grondgebied of in het Amerikaanse luchtruim wordt geboren, wordt het automatisch het Amerikaanse staatsburgerschap verleend op basis van het beginsel van "jus soli". Dit beginsel verleent het staatsburgerschap aan personen die geboren zijn op het grondgebied van een land, inclusief het luchtruim ervan.
Landen als Groot-Brittannië daarentegen houden zich aan het principe van ‘jus sanguinis’, waarbij het staatsburgerschap wordt bepaald door de nationaliteit van de ouders. Volgens een rapport van Simple Flying verkrijgen baby's van niet-Britse ouders die boven het Britse luchtruim vliegen doorgaans niet het Britse staatsburgerschap.
Nigeria is een ander land dat dit scenario illustreert; Als Nigeriaanse ouders in de lucht boven het luchtruim van een andere soevereine staat een kind ter wereld brengen, komt het kind in aanmerking voor het Nigeriaanse staatsburgerschap, aldus Tekedia-media.
In hetzelfde geval, als een kind wordt geboren uit Nigeriaanse ouders in Royal Air Maroc, een vliegtuig geregistreerd in Casablanca, Marokko, kan het kind het Marokkaanse staatsburgerschap verwerven.
Bepaalde landen, zoals Argentinië, Brazilië en Mexico, bieden onbeperkt geboorterecht aan kinderen die in hun luchtruim of op hun grondgebied zijn geboren. Het scenario wordt echter complexer wanneer baby's worden geboren in internationale wateren of in gebieden zonder territoriale rechten.
In gevallen waarin een kind in dergelijke omstandigheden wordt geboren en staatloos zou kunnen worden, kan rekening worden gehouden met de nationaliteit van de registratie van het vliegtuig. Dit houdt in dat de baby de nationaliteit zou verwerven van het land waar het vliegtuig is geregistreerd, in overeenstemming met het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de terugdringing van staatloosheid.
In de praktijk zijn geboorten tijdens vluchten ongebruikelijk, omdat zwangere vrouwen in hun derde trimester doorgaans niet mogen vliegen.
Bovendien hebben de meeste luchtvaartmaatschappijen beleid dat deze vluchten verbiedt, waardoor dergelijke voorvallen vrij zeldzaam zijn. In feite zijn er in de geschiedenis van de luchtvaart slechts ongeveer 75 geregistreerde incidenten van geboorten tijdens de vlucht geweest, zo blijkt uit een rapport van Simple Flying.
Er zijn specifieke gevallen geweest van geboorten tijdens de vlucht, zoals tijdens een vlucht van Turkish Airlines van Istanbul naar Chicago in september 2021, toen een passagier uit Marokko beviel. Een andere geboorte vond plaats tijdens een vlucht van Doha naar Beiroet in juli 2019. Deze gebeurtenissen zijn echter uitzonderlijk en meestal komt de nationaliteit van het kind overeen met die van de ouders.
In dergelijke situaties zijn de hierboven genoemde regels van toepassing. Als een kind bijvoorbeeld tijdens de evacuatie uit Afghanistan in 2021 in een Amerikaans militair vliegtuig wordt geboren, zou het kind het Afghaanse staatsburgerschap hebben, net als zijn ouders, omdat het vliegtuig niet als een verlengstuk van het Amerikaanse grondgebied wordt beschouwd. De nationaliteit van het kind wordt dus niet alleen bepaald door de geboorteplaats.