Ik kwam erachter dat het 20 november was Estafettedag, een internationaal evenement dat markeert Kinderrechtendag. Dit jaar werd het evenement ook georganiseerd in Roemenië, in Boekarest en Craiova, waar verschillende professionals en autoriteiten overeenkwamen om de "estafette" een paar uur aan enkele kinderen te overhandigen.
Een van de jonge mannen die de aandacht van de ouderlingen genoot, was Marius. Hij is 11 jaar oud en zit in de vijfde klas van de "Amza Pelea" School in Băilesti, Dolj County. Ik zal je niet het verhaal van de familie vertellen (hij heeft 12 broers), maar ik zal uit de mediafax wat informatie halen over hoe hij uiteindelijk luchtverkeersleider op de grond werd op Otopeni Airport.
Ik was onder de indruk van de uitspraken en het enthousiasme van de jongeman, ook al is hij nog maar 11 jaar oud.
Ik wil overal naartoe vliegen, gewoon om te zien hoe het is. Ik wil graag piloot worden. Ik weet dat ik hoge cijfers moet hebben om piloot te worden, van 9 en 10. Ik heb hoge cijfers op school en hoge cijfers, vanaf vijf jaar en hoger, maar een meisje had er 3.
Hoewel hij een uniform draagt, is Marius niet vrijgesteld van routinecontroles. Het gaat door filters. Dan verlaat hij het vliegveld en stapt in de auto die zegt "Volg mij". Het is de auto die de vliegtuigen vergezelt als het mistig is of in bijzondere situaties”, legt de mentor uit. "Hier op het vliegveld rennen auto's achter de witte strepen aan. Ze hebben hun eigen speciale wegen. Vliegtuigen gaan achter de gele streep aan. Er zijn 150 starts en 150 landingen", legt Octavian Berlean uit. 'Maar raken ze elkaar niet? Er zijn veel. Er komen steeds minder en kleinere voorbij in onze straat"vroeg Marius zich af.
Om 11,20 uur maakt het Tarom-vliegtuig uit Sofia zich klaar om te landen op de luchthaven. Marius staat voor de verkeersleider, koptelefoon op en station op, en schudt met zijn peddels. Alles is onder controle. De piloot volgt nauwkeurig de bewegingen van het kind. De "Follow Me" auto begeleidt het vliegtuig op afstand. Nog een draai en het vliegtuig stopt op een paar meter van de jongen. Marius is blij. "Ik stopte hem, ik stopte hem! Maar niet alleen. Het is groot, maar het stond stil toen ik hem een teken gaf.", verheugt de jongen zich.
Het bezoek eindigt, Marius ontvangt geschenken. Kijk bij de uitgang van de luchthaven achterom en herhaal: "Ik ben nu dol op vliegtuigen. Ik ga vliegtuigen vliegen. Of ik drijf ze naar beneden met peddels en zaklampen. Kom alsjeblieft terug ", zegt het kind blij.
Beseft u dat we nog hoop hebben op een beter Roemenië? Deze jonge man is opgewonden en blij omdat hij erin geslaagd is een groot vliegtuig te stoppen. Hij voelde zich een paar uur "belangrijk" en kan piloot of verkeersleider worden. Maar het moet worden opgemerkt dat hij uit een groot gezin komt en ik ben ervan overtuigd dat hij weet hoe moeilijk het is om "groot" te worden!
Laten we hem succes wensen!